أسيد
بن حضير رضى
الله تعالى
عنه
30- Useyd b. Hudayr (r.a.)
أخبرنا محمد
بن عبد الله
بن عمار قال
أنا معافى بن
عمران عن
سليمان بن
بلال عن سهيل
بن أبي صالح
عن أبيه عن
أبي هريرة قال
قال رسول الله
صلى الله عليه
وسلم نعم
الرجل أبو بكر
نعم الرجل عمر
نعم الرجل أبو
عبيدة بن
الجراح نعم
الرجل أسيد بن
حضير نعم
الرجل معاذ بن
جبل نعم الرجل
معاذ بن عمرو
بن الجموح
[-: 8186 :-] Ebu
Hureyre'nin bildirdiğine göre Resuiullah (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Ebu Bekr ne güzel
bir adamdır. Ömer ne güzel bir adamdır. Ebu Ubeyde b. el-Cerrah ne güzel bir
adamdır. Useyd b. Hudayr ne güzel bir adamdır. Muaz b. Cebel ne güzel bir
adamdır. Muaz b. Amr b. el-Cemuh ne güzel bir adamdır" buyurdu.
Tuhfe: 12681
Diğer tahric: Buhari,
el-Edebu'l-Müfred (337); Tirmizi (3795); Ahmed, Müsned (9431); İbn Hibban
(7129).
أخبرنا أحمد
بن سعيد قال
أنا يعقوب بن
إبراهيم قال
أنا أبي قال
حدثني يزيد بن
الهاد أن عبد الله
بن خباب حدثه
أن أبا سعيد
الخدري حدثه
أن أسيد بن
حضير بينا هو
ليلة يقرأ في
مربده إذ جالت
فرسه فقرأ ثم
جالت أخرى فقرأ
ثم جالت أيضا
قال أسيد
فخشيت أن تطأ
يحيى فقمت
إليها فإذا
مثل الظلة فوق
رأسي فيها أمثال
السرج عرجت في
الجو حتى ما
أراها فقال
فغدوت على
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم فقلت يا
رسول الله
بينا أنا
البارحة من
جوف الليل في
مربدي إذ جالت
فرسي فقال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم اقرأ بن
حضير فقرأت ثم
جالت أيضا
فقال رسول
الله صلى الله
عليه وسلم
اقرأ بن حضير
فقرأت فكان
يحيى قريبا
منها فخشيت أن
تطأه فرأيت
مثل الظلة
فيها أمثال
السرج عرجت في
الجو حتى ما
أراها فقال
رسول الله صلى
الله عليه
وسلم تلك
الملائكة
كانت تسمع لك
ولو قرأت
لأصبحت تراها
الناس لا
تستتر منهم
[-: 8187 :-] Ebu Said
el-Hudrl'nin bildirdiğine göre, Useyd b. Hudayr bir gece develerin ağılında
Kur'an okurken at şahlandı. Useyd okumaya devam edince at, bir daha şahlandı.
Useyd tekrar okuyunca at yine şahlandı. Useyd der ki:
Atın çocuğuma
basmasından korkup yanına gittiğimde başımın üzerinde kandiller gibi ışık saçan
bulut gibi bir şey gördüm. Işık yükseldi ve sonunda onu göremez oldum. Sabah
olduğunda Resulullah (sallallahu aleyhi ve sellem)'e gidip:
"Ey Allah'ın
Resulü! Ben dün gece develerimin ağılındayken atım şaha kalktı" dedim.
Bana: "Oku ey İbn Hudayr!" deyince, ben: "Okudum! Ama atım yine
şaha kalktı" karşılığını verdim. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem):
"Oku ey İbn Hudayr!" deyince ben: "Okudum, oğlum Yahya ata
yakındı ve atın ona basmasından korktum. Başımın üzerinde kandiller gibi ışık
saçan bulut gibi bir şey gördüm. Işık yükseldi ve sonunda onu görmez
oldum" dedim. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem): "Onlar meleklerdi.
Seni dinliyorlardı. Eğer sabaha kadar okusaydın sabaha kadar orada kalırlardı
ve halk ta onları görürdü" buyurdu.
Tuhfe: 149
7962'de tahrici
geçmişti.
عباد
بن بشر رضى
الله تعالى
عنه
31- Abbad b. Bişr
أخبرنا أبو
بكر بن نافع
قال أنا بهز
بن أسد قال
أنا حماد قال
أنا ثابت عن
أنس أن أسيد
بن حضير وعباد
بن بشر كانا
عند رسول الله
صلى الله عليه
وسلم في ليلة
ظلماء حندس
فخرجا من عنده
فأضاءت عصا
أحدهما فجعلا
يمشيان بضوئهما
فلما تفرقا
أضاءت عصا
الآخر
[-: 8188 :-] Enes der
ki: Useyd b. Hudayr ve Abbad b. Bişr zifiri karanlık bir gecede Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in yanındaydılar. Nebi (sallallahu aleyhi ve
sellem)'in yanından çıktıklarında birinin asası ışık saçmaya başladı ve bu
asanın ışığıyla yürümeye başladılar. Birbirlerinden ayrıldıklarında ise
diğerinin asası da ışık saçmaya başladı.
Tuhfe: 319
Diğer tahric: Buhari
(465, 3639, 3805); Ahmed, Müsned (12980); İbn Hibban (2030).
جليبيب
رضى الله
تعالى عنه
32- Culeybib (r.a.)
أخبرنا عبد
الله بن
الهيثم قال
أنا هشام بن
عبد الملك قال
أنا حماد بن
سلمة عن ثابت
عن كنانة بن
نعيم عن أبي
برزة أن رسول
الله صلى الله
عليه وسلم لقي
العدو فقال هل
تفقدون من أحد
قالوا نعم
فقدنا فلانا
وفلانا فقال
هل تفقدون من
أحد في
الثانية
قالوا لا قال
لكني أفقد جليبيبا
انطلقوا
فالتمسوه في
القتلى فإذا
هو قتل إلى
جنبه سبعة قد
قتلهم ثم
قتلوه فأتي
النبي صلى
الله عليه
وسلم وأخبر
فجاء حتى قام
عليه فقال هذا
مني وأنا منه
قتل سبعة ثم
قتلوه هذا مني
وأنا منه قتل
سبعا ثم قتلوه
يقولها مرتين
ثم حمله على
ساعده ما له
سرير إلا ساعد
النبي صلى
الله عليه
وسلم حتى حفر
له ودفن ولم
يكن له غسلا
[-: 8189 :-] Ebu Berze
bildiriyor: Allah'ın Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem) düşmanla
karşılaşınca: "Bir kaybınız var mı?" diye sordu. Sahabe: "Evet;
filan ve filan! cevabını verince, bir daha: "Bir kaybınız var mı?"
diye sordu. Sahabe: "Evet; Filan ve filan!" deyince Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem) tekrar: "Bir kaybınız var mı?" diye
sordu. Sahabe, bu sefer: "Hayır" cevabını verdiler. Bunun üzerine
Allah'ın Resulü (sallallahu aleyhi ve sellem): "Ama ben Culeybib'i göremiyorum.
Gidip onu öldürülenler arasında arayınız" buyurunca, gidip aradılar ve
öldürdüğü yedi kişinin yanında öldürülmüş olduğunu gördüler. Gidip Resulullah
(sallallahu aleyhi ve sellem)'e haber verdiklerinde gelip Culeybib'in başucunda
durdu ve: "Bu bendendir, ben de ondanım. Yedi kişiyi öldürdükten sonra onu
öldürdüler. Bu bendendir, ben de ondanım. Yedi kişiyi öldürdükten sonra onu
öldürdüler" dedi. Sonra onu kollarına almış ve defnedilene kadar Nebi
(sallallahu aleyhi ve sellem)'in kollarında kalmıştır. Culeybib yıkanmadan
defnedilmiştir.
Tuhfe: 11601
Diğer tahric: Müslim
(2472); Ahmed, Müsned (19778).